De tijd van serieuze Franse hittegolven en 40 regenloze
dagen, is hopelijk voorbij. Ja, we geven het gerust toe, de situatie vorige
maand was eventjes stresserend. Door de langdurige droogte lagen alle
toevoerstroompjes die Fragne in normale omstandigheden voorzien van vers water volledig
lam. Ook de overloop stond droog en het algemene waterniveau was tussen de
dertig en veertig centimeter gezakt. Gevolg? Geen enkele vorm van doorstroming
meer. Combineer dit met het sterk opgewarmde water (het voelde letterlijk aan
als in een lauw bad springen!), en je begrijpt dat de omstandigheden voor het
onderwaterleven verre van ideaal waren.
’s Ochtends vroeg waren de problemen het duidelijkst
zichtbaar. Scholen van tienduizenden voorns verplaatsten zich langs de dijk,
happend naar lucht. Kreeften die volledig onder de algen zaten, hielden zich
met honderden tegelijk gedesoriënteerd vast aan de stenen. Voor de grondels
(een enorm zuurstofgevoelige – en bovendien vrij dure - vissoort) liep het
verhaal ook niet al te goed af. Het strand en de trailerhelling vertoonden
tijdelijk D-day-taferelen. Verbleekte snoeken lagen verdwaasd net onder het
wateroppervlak, het einde nabij. We verloren er gelukkig slechts een tiental,
waarvan wel enkele 90+’ers. De karperschade – want geef toe, hierop zat je te
wachten – viel vrij goed mee. Afgezien van het feit dat er misschien een aantal
exemplaren op de bodem achterblijven, haalden we drie dode spiegels uit het
water. Een ervan was sowieso een stevige dertiger. Maar goed, c’est la vie.
Het moeilijkste voor ons was vlug gepaste pompen vinden om
de situatie te stabiliseren. De brandweer kon ons niet helpen,
verhuurmaatschappijen hadden enkel (te lichte) dompelpompen, industrieel
materiaal (op brandstof) zou te veel lawaai maken en de professionele vijverbeluchters
(denk bv. aan het merk LINN) waren zodanig bevraagd door
collega-vijvereigenaars dat de bestellingen vertraging opliepen. Enfin, om kort
te gaan: het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar momenteel staan er twee
LINN Aqua Pilz-zuurstofpompen te draaien. Ze leveren zuurstof in een straal van
45 meter en draaien samen bijna 500 m³ water per uur door de motoren. Het is
belangrijk dat de pompen vooral ’s nachts draaien, want op die momenten is
zuurstof het schaarst. Dat komt omdat de algen die zich in het water bevinden overdag
zuurstof aanmaken (d.m.v. fotosynthese), maar ’s nachts voor zichzelf ook weer
die zuurstof aan het water onttrekken …
En om dan nog eventjes op het vissen zelf door te gaan: hoe
de aanwezige karpers blijven doorgroeien op zowat enkel natuurlijk voedsel,
overtreft de hoogste verwachtingen. Sessies waarbij vissers tien karpers
strikken met een gemiddeld zomergewicht van 17,5 kg, komen tegenwoordig voor.
Ter informatie: zes jaar geleden zou dit het gewicht geweest zijn van de
grotere exemplaren. Je kunt je dus wel inbeelden dat we even vreesden om zo’n
mooi natuurlijk bestand kwijt te geraken door een massale vissterfte.
Vanaf eind augustus wordt er weer wat gevist. Benieuwd wat
het najaar nog in petto heeft.
